Διαστοματική αντιμετώπιση εκκολπωμάτων Zenker

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Επεμβάσεις Χωρίς Χειρουργική Τομή

Μέσα στο σάκο μαζεύονται τροφές, ώστε ο ασθενής δυσκολεύεται να καταπιεί, μερικές φορές πνίγεται και βήχει, χάνει βάρος και πολλές φορές ανεβάζει άπεπτες τροφές στο στόμα αρκετές ώρες μετά το γεύμα (μηρυκασμός). Η διάγνωση είναι απλή με μια ακτινογραφία του οισοφάγου κατά την κατάποση σκιαγραφικού υγρού (οισοφαγογραφία), που απεικονίζει το μέγεθος του εκκολπώματος αλλά και το διαχωριστικό τοίχωμα μεταξύ εκκολπώματος και οισοφάγου. Η γαστροσκόπηση πρέπει να αποφεύγεται όταν υπάρχει υποψία εκκολπώματος, γιατί μπορεί να τραυματίσει το λεπτό τοίχωμα του σάκου και να προκαλέσει φλεγμονή στο μεσοθωράκιο (μεσοθωρακίτιδα), που είναι συχνά θανατηφόρος.

Η μέχρι σήμερα αντιμετώπισή του ήταν χειρουργική, με ορατή τομή στον αριστερό τράχηλο, παρασκευή των μεγάλων αγγείων της περιοχής, αφαίρεση του σάκου, διατομή του σφιγκτήρα του οισοφάγου και συρραφή του φάρυγγα. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και είναι ειδικά για τα υπερήλικα άτομα αρκετά βαριά απαιτώντας νοσηλεία γιά διατροφή μέσω ρινογαστρικού σωλήνα για πολλές μέρες, ενώ ενέχει κινδύνους επιπλοκών όπως συρίγγιο, μεσοθωρακίτιδα και πάρεση του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου με μόνιμη βραχνάδα στη φωνή.

Για τους λόγους αυτούς ξεκίνησε πριν από 80 χρόνια μια προσπάθεια ενδοσκοπικής ενοποίησης του εκκολπώματος με τον οισοφάγο κατόπιν διατομής του διαχωριστικού τοιχώματος μεταξύ τους, ώστε να μην προκαλεί πια συμπτώματα. Η ιδέα όμως εγκαταλείφθηκε νωρίς γιατί ήταν επικίνδυνη μέχρι την ανακάλυψη του LASER, οπότε και αναβίωσε στην δεκαετία του ΄80. Το LASER μείωσε κατά πολύ τις επιπλοκές αλλά δεν απέκλεισε την πιθανότητα διάνοιξης του μεσοθωρακίου κατά τη διατομή. Τη λύση έδωσε τελευταία ένα ενδοσκοπικό σύρραπτικο σύστημα, δανεισμένο από την λαπαροσκοπική χειρουργική, το οποίο συρράπτει το διαχωριστικό τοίχωμα πριν τη διατομή του αποκλείοντας κάθε πιθανότητα διάνοιξης του μεσοθωρακίου ή αιμορραγίας. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και διαρκεί δέκα λεπτά. Ο ασθενής σιτίζεται κανονικά την επομένη της επέμβασης και έτσι η νοσηλεία του διαρκεί μόνο 24 ώρες, γεγονός που μειώνει δραματικά και το συνολικό κόστος.