Η χοληδόχος κύστη είναι ένας μικρός μυϊκός σάκκος (περίπου στο μέγεθος ενός ξεφούσκωτου μπαλονιού) στην κάτω επιφάνεια του ήπατος, στο δεξί άνω μέρος της κοιλιάς. Χρησιμεύει στην αποθήκευση της χολής και στην διοχέτευση της στο λεπτό έντερο κατά την διάρκεια των γευμάτων. Η χολή είναι ένα υγρό που παράγεται από το συκώτι και διαλύει τα λίπη ώστε να μπορούν να απορροφηθούν από το έντερο.
Χοληδόχος κύστη
Οι χολόλιθοι (οι πέτρες της χολής) δημιουργούνται μέσα στη χοληδόχο κύστη από κάποια συστατικά της χολής που στερεοποιούνται. Όταν γίνεται χολοκυστεκτομή και αφαιρείται η χοληδόχος κύστη μαζί με τις πέτρες που περιέχει, η χολή συνεχίζει να παράγεται κανονικά από το συκώτι.
Προβλήματα που προκαλούν οι χολόλιθοι
Οι πέτρες της χολής μπορεί να υπάρχουν για καιρό χωρίς να εμφανίζουν συμπτώματα, συνήθως όμως προκαλούν μιά από τις πιο κάτω καταστάσεις:
Οξεία Χολοκυστίτις : σοβαρή φλεγμονή της χοληδόχου κύστεως με συνεχή πόνο και πυρετό. Χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση με ενδοφλέβια αντιβίωση και χολοκυστεκτομή.
Κωλικός Χοληφόρων : περιοδικά εμφανιζόμενος έντονος πόνος με τάση για εμετό, που συνήθως υποχωρεί με φάρμακα. Είναι ένα ‘καμπανάκι’ για διάγνωση και αντιμετλωπιση της χολολιθίασης.
Χρόνια Χολοκυστίτις : Χρόνια φλεγμονή της χοληδόχου κύστεως με ήπια επεισόδια πόνου. Η αντιμετώπιση είναι και εδώ η χολοκυστεκτομή.
Ίκτερος : Όταν μιά μικρή πέτρα μετακινηθεί από την χοληδόχο κύστη και αφού ενσφηνωθεί, αποφράξει τον χοληδόχο πόρο (το σωληνάκι που την μεταφέρει στο έντερο) τότε παρουσιάζεται ίκτερος, κιτρίνισμα δηλαδή του δέρματος. Η χολή αφού δεν μπορεί να περάσει στο έντερο, περνάει στο αίμα και έτσι ‘βάφει’ το δέρμα. Επίσης χρωματίζει σκουρόχρωμα τα ούρα και αποχρωματίζει το κόπρανα που γίνονται άσπρα.
Παγκρεατίτιδα : Το πάγκρεας παράγει ένζυμα που βοηθούν στην πέψη των τροφών και τα οποία χύνονται στο έμντερο μαζί με την χολή. Μιά πέτρα μπορεί να μετακινηθεί και να σφηνώσει σε τέτοιο σημείο που εκτός από την χολή να αποφράξει και τον παγκρεατικό πόρο (το σωληνάκι που μεταφέρει τα ένζυμα του παγκρέατος). Η παγκρεατίτιδα είναι επώδυνη και σοβαρή κατάσταση.
Χολαγγειίτιδα : Όταν η αποφραγμένη χολή μολυνεται, δημιουργείται μια σπάνια και σοβαρή κατάσταση που εμφανίζεται με πόνο, ίκτερο και πυρετό και η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως.
Τι είναι η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή;
H Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή είναι μία ελάχιστα επεμβατική χειρουργική μέθοδος για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και με την βοήθεια του λαπαροσκοπίου που είναι ένα ‘τηλεσκόπιο’ συνδεδεμένο με κάμερα και τηλεοράσεις. Μέσω τεσσάρων μικρών τομών στην κοιλιά, εισάγονται ειδικά χειρουργικά εργαλεία με τα οποία ο χειρουργός πραγματοποιεί την εγχείρηση με τον ίδιο περίπου τρόπο με την ανοικτή επέμβαση. Σε σπάνιες περιπτώσεις η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί και πρέπει να μετατραπεί σε ανοικτή επέμβαση. Η μετατροπή του χειρουργείου κρίνεται διεγχειρητικά από τον χειρουργό, με μοναδικό κριτήριο την ασφάλεια του ασθενούς. Πιθανοί παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε μετατροπή της επέμβασης είναι ανατομικές ιδιαιτερότητες, συμφύσεις, φλεγμονώδεις αλλοιώσεις, τεχνικά προβλήματα ή διεγχειρητικές επιπλοκές που δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν λαπαροσκοπικά. Η σωστή εκπαίδευση και η εμπειρία των χειρουργών είναι βασικοί παράγοντες για να ελαττώσουμε αυτές τις μετατροπές.
Πλεονεκτήματα της Λαπαροσκοπικής Χολοκυστεκτομής
Η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή όπως και όλες οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις λαπαροτομίες (ανοικτές επεμβάσεις) λόγω του μικρότερου χειρουργικού τραύματος. Οι κακώσεις του κοιλιακού τοιχώματος και οι τραυματισμοί των ιστών είναι οι ελάχιστοι δυνατοί, γεγονός που οδηγεί σε λιγότερο πόνο, λιγότερες επιπλοκές από τα χειρουργικά τραύματα (διαπύηση, μετεγχειρητικές κήλες, δύσμορφες ουλές) και γενικά γρηγορότερη και πιο εύκολη ανάρρωση. Η άμεση έξοδος από το νοσοκομείο και οι λιγότερες συνήθως μετεγχειρητικές επιπλοκές επιτρέπουν στους ασθενείς να επιστρέψουν νωρίτερα στην δουλειά και στις καθημερινές τους ασχολίες.